Həlledici parlament seçkilərindən bir il sonra Gürcüstan növbəti
dəfə siyasi mübarizənin episentrində özünü tapdı. Oktyabrın 4-də keçirilən bələdiyyə
seçkiləri istənilən yolla ölkə hakimiyyətini dəyişməyə çalışan qüvvələrin sınaq
meydanına çevrildi.
2012-ci ildən, Vahid Milli Hərəkat parlament çoxluğunu itirəndən
və “Gürcü Arzusu” partiyasının praqmatiklərinin hakimiyyətə gəlişindən sonra hər
seçki ölkəyə nəzarət uğrunda qızğın döyüşə çevrilib. Etirazların və güzəştlərin
məntiqi, deyəsən, son illərdə tanış olub: müxalifət küçələrdə təsir rıçaqlarına
can atırsa, hökumət buna parlamentdəki addımlarla və beynəlxalq səhnədə
diplomatik manevrlərlə cavab verir.
Oktyabrın 4-də keçirilən yerli seçkilərdən sonra “Gürcü
arzusu” inamlı qələbə qazanıb. Mərkəzi Seçki Komissiyasının məlumatına görə,
partiya bütün iri şəhər və bələdiyyələrdə 81%-dən çox səs toplayıb. Tbilisi
meri Kaxa Kaladzenin uğuru xüsusilə simvolik olub: o, 71,621% səs toplayıb.
Gürcüstan paytaxtında ikinci yeri Lelo – “Güclü Gürcüstan” və “Qaxariya –
Gürcüstan naminə” partiyalarının namizədi İrakli Kupradze (12,27%), üçüncü yeri
“Girçi” libertar partiyasının nümayəndəsi İaqo Xviçia (7,62%) tutub. Bu rəqəmlər
hətta müxalifətin tarixən daha çox dəstəyə malik olduğu regionlarda belə, hakim
partiyanın möhkəmliyini nümayiş etdirir.
Bu təsirin səbəbləri obyektiv və subyektiv amillərin birləşməsidir.
Obyektiv tərəfdən bura müxalifətlə müqayisədə “Gürcü arzusu”nun daha yüksək
populyarlığı, həmçinin Kobaxidzenin müttəfiqlərinin sabit reputasiyaya malik
olduğu regionların “əhatə etmə” effekti daxildir. Subyektiv olaraq, qələbə əsas
müxalifət partiyalarının boykot edilməsi və seçkilərdə rəqabəti zəiflədən vahid
koalisiya cəbhəsinin olmaması sayəsində əldə edilib.
Bununla belə, səsvermə ərəfəsində müxalifət liderləri “dinc
etirazlar” mövzusunu irəli sürməyə davam ediblər. Seçki günü onlardan biri,
opera müğənnisi Paata Burçuladze, iştirakçılar “prezident sarayının açarlarını ələ
keçirməyə” cəhd göstərdiyi üçün tez bir zamanda iğtişaşlara çevrilən böyük
mitinq təşkil etdi. Təhlükəsizlik qüvvələri müxalifətin hərəkətlərinə çevik
reaksiya verib, iğtişaşçıları saxlayıb və prezident sarayı toxunulmaz qalıb.
“Maydan”ın təşkilatçıları zərərsizləşdirilib, Daxili İşlər Nazirliyi prezident
sarayına basqın etməkdə şübhəli bilinən şəxslərin müəyyən edilərək
saxlanılmasını davam etdirir.
Xarici kontekstləri müzakirə edərkən Qərbin Gürcüstan siyasətinə
təsirini nəzərdən qaçırmaq olmaz. 2024-cü il parlament seçkilərindən əvvəl və seçkilər
zamanı Vaşinqton və Brüssel hökumətə xarici agentlər və ailə dəyərlərinin
qorunması ilə bağlı mübahisəli qanunları ləğv etmək üçün təzyiq göstərdilər.
ABŞ sanksiyalar tətbiq etdi, Aİ isə üzvlük danışıqlarına başlaya bilməyərək,
ölkənin Avropaya inteqrasiya prosesini dayandırdı.
Buna görə də Gürcüstanın baş naziri İrakli Kobaxidze qeyd
edib ki, “Maydan təşkil etmək üçün beşinci cəhd” şübhəsiz ki, Qərb dövlətləri tərəfindən
himayə olunub. O, iğtişaşların təşkilində xarici kəşfiyyat xidmətlərini və Aİ-nin
Tbilisidəki səfirini ittiham edib.
Aİ də müxalifət kimi təslim olmur və arzuya təzyiq etməkdə
davam edir. Avropa İttifaqının Xarici Əlaqələr üzrə Ali Nümayəndəsi Kaja Kallas
və Aİ-nin Genişlənmə üzrə komissarı Marta Kos seçkilərin nəticələrini necə şərh
ediblər:
"Bu şənbə Gürcüstanda müxalifətə qarşı geniş repressiya
fonunda keçirilən yerli seçkilərlə əlamətdar oldu. Müstəqil mediaya aylarla
davam edən reydlər, vətəndaş cəmiyyətini hədəf alan qanunların qəbulu,
opponentlərin və fəalların həbsi, seçki məcəlləsinə hakim partiyanın xeyrinə
düzəlişlər bu kimi seçkiləri kəskin şəkildə azaldıb".
Onların fikrincə, “Gürcüstan hakimiyyətinin təcili olaraq
beynəlxalq müşahidəçiləri, xüsusən ATƏT/DTİHB-ni dəvət etməkdən imtina etməsi
seçki prosesinin şəffaflığına xələl gətirdi və etibarlı beynəlxalq monitorinqin
qarşısını aldı”.
Bütün deyilənlərə rəğmən “Gürcü Arzusu” hələ də prezidentlik,
parlament və bələdiyyələr daxil olmaqla, əsas hakimiyyət mövqelərini saxlayır.
News365.az