Dekabrın
25-i, səmanın qaranlıq küncündə parlaq ulduzların sönməsi kimi, Bakıdan havaya
qalxan Azərbaycan Hava Yollarının J2-8243 nömrəli reysi də sönən bir işıq oldu.
Göyə doğru yüksələn bu təyyarə, içində sevinc və ümid dolu 67 ürəklə yola
çıxmışdı. Hər biri sevdikləri ilə qovuşmaq, yeni üfüqləri kəşf etmək üçün bu səfərə
çıxmışdı. Lakin, bu ümidlər qaranlıq səmada soldu.Təyyarə, Qroznı hava
limanında pis hava şəraitinə görə yolda istiqamətini dəyişərək, əvvəlcə
Mahaçqalaya, sonra isə Qazaxıstanın Aktau şəhərinə yönəldi. Lakin, bu ümid dolu
səfər məcburi enişə çevrildi və daha sonra faciə ilə nəticələndi. Saat 8:35-də
ekipaj tərəfindən verilən "SOS" siqnalı, bu uçuşun dönüş nöqtəsi
oldu. Qəza siqnalı ilə başlayan bu mücadilə, saat 10:28-də, təyyarənin yerə çırpılması
ilə sonlandı.
Bu anlarda, göy üzündəki hər bir ulduz
sanki göz yaşı tökürdü. Təyyarənin yerə
çırpılması, sağ qanadının yerə dəyib çevrilməsi və ardınca baş verən partlayış,
bu dəmir quşun son nəfəsini çəkdiyi anlar idi. Yanğın, təyyarəni iki böyük hissəyə
böldü, quyruq hissəsi əsas dağıntılardan
uzaqda başıaşağı dayanaraq, bu faciənin şahidi oldu.
Qəzadan
sonra dekabrın 26-da Azərbaycanda matəm elan edildi. Bu matəm günlərində, hər
bir evdə sükut çökmüş, göz yaşları susmamışdı. Təyyarənin göyərtəsi 62 sərnişin və 5 ekipaj üzvündən ibarət idi. Hazırda
38 nəfərin öldüyü məlumdur, 29 nəfər xəsarət alıb. Bu qəzadan sağ çıxanlar,
fiziki yaralarla yanaşı, ömür boyu daşıyacaqları psixoloji izlərlə də
qarşı-qarşıyadırlar. Hər biri, bu acı xatirəni daim ürəklərində daşıyacaq və bu
qəza onların həyatlarında unudulmaz bir iz buraxacaq.
Faciənin qaranlıq anlarında, stüardessa Hökümə
Əliyeva sərnişinlərə təsəlli verdi: “Hər şey yaxşı olacaq.” Onun səsi, qorxu və
çaşqınlıq içində olan sərnişinlər üçün ümidin bir parçası oldu. Təyyarənin
idarəetmə sistemində nasazlıqlar baş verərkən, Hökümə xanımın bu sözləri,
yolçuların ruhunu möhkəmləndirdi. Pilot kabinəsində isə Kapitan İqor Kşnyakin və köməkçi
pilot Aleksandr Kalyaninov, həyatlarının ən böyük sınağı ilə üz-üzə idi. Onlar
təyyarəni təhlükəsiz şəkildə yerə endirmək üçün hər şeyi etdilər. İqor
Kşnyakin, 15 min saatdan çox uçuş təcrübəsi olan bir pilot kimi, təcrübəsindən
istifadə edərək, təyyarəni idarə etməyə çalışdı. Təyyarənin hündürlüyündəki
xaotik dəyişikliklərə baxmayaraq, o, son ana qədər mübarizədən vaz keçmədi.
Aleksandr Kalyaninov, gənc bir pilot olaraq,
kapitana dəstək verdi. Onların birgə mücadiləsi, sərnişinləri qorumaq üçün
göstərdikləri səylər, əsl qəhrəmanlıq nümunəsi oldu. Təyyarə yerə çırpıldıqda belə, onların qəhrəmanlığı
sərnişinlər üçün bir ümid işığı oldu. Onların
son anlara qədər göstərdikləri səy və fədakarlıq, hamımıza dərin təsir bağışladı və heç bir zaman
unudulmayacaq.
Faciənin qaranlıq səmalarında, həyatının
ən böyük arzusu futbolçu olmaq üçün
yaşayan 13 yaşlı Məhəmmədəli Eqanov da var idi. Məhəmmədəli, "Gənclik"
futbol klubunda oynayırdı və peşəkar futbolçu olmaq arzusundaydı. O, komanda
yoldaşları və dostları arasında sevimli, çalışqan və istedadlı bir gənc idi. Hər
dəfə meydana çıxdıqda, gözlərində parıldayan ümid və sevgi ilə oynayırdı. Bu
parlaq ümidlər isə Xəzər dənizi üzərində sönən "SOS" siqnalı ilə
qaranlığa gömüldü.
Qəzadan sonra, Məhəmmədəlinin dostları və
komanda yoldaşları onu anmaq üçün bir araya gəldilər. Sosial şəbəkələrdə
yayılan videolarda, göz yaşları içində onun üçün dualar edən, xatirələrini
paylaşan gənclər görünürdü. Məhəmmədəlinin ən böyük arzusu, qaranlıq səmada sönən
bir işıq kimi yarımçıq qaldı. Məhəmmədəlinin həyatı parlaq bir gələcəyə doğru
yönəlmişdi, lakin qəfil gələn bu faciə, onun arzularını və sevdikləri ilə
yaşamaq istədiyi xatirələri yarımçıq qoydu.
Bu təyyarədə, həyatın çətinliklərinə
qarşı birlikdə mübarizə aparan bir müddət öncə ata-analarını itirmiş Əli və Xədicə
də var idi. Onlar, qardaş və bacı olaraq, bir-birinə dayaq olub bütün çətinlikləri
aşmağa çalışırdılar. Həyatlarının ən böyük mübarizəsini verən bu iki gənc,
sevgi və ümid dolu gələcək üçün böyük arzular bəsləyirdilər. Lakin, bu ümidlər
qaranlıqda sönən ulduzlar kimi soldu.
Əli və Xədicə, bu qəzada həyatlarını itirdilər. Onlar, bir-birinə dayaq olaraq
yaşadıqları həyat, qəfil gələn bu faciə ilə sona çatdı..
Təyyarə
yerə çırpıldıqda, həyatlar dəyişdi və dərin bir kədər qalxdı.
Faciəvi qəzada, Hökümə Əliyeva, Kapitan İqor
Kşnyakin və köməkçi pilot Aleksandr Kalyaninov qəhrəmanlıqla həyatlarını
itirdilər. Onların fədakarlığı və son anlara qədər sərnişinləri qorumaq üçün
göstərdikləri mücadilə, heç bir kapitanın gəmisini tərk etməyəcəyini bir daha
sübut etdi. Onlar, həqiqi qəhrəmanlar kimi yaddaşlarda qaldılar.
Əli və
Xədicə kimi yetim bacı-qardaşların, 13
yaşlı Məhəmmədəli Eqanovun sönən arzuları və diğərləri hər kəsin ürəyində dərin
iz buraxdı. Onların həyatı, parlaq bir gələcəyə doğru yönəlmişdi, lakin qəfil gələn
bu faciə, onların arzularını yarımçıq qoydu. Onların xatirəsi, həmişə ürəklərdə
yaşayacaq.
Bu faciə, yalnız qurbanların ailələrinə deyil,
bütün cəmiyyətə ağır təsir etdi.. Qara səmanın
altında sönən ulduzlar kimi, bu faciə də heç bir zaman unudulmayacaq.
Məryəm Bağırova
