Həsən Amulinin ulu babaları Sasanilər zamanı Hindistandan indiki İrana gəlmiş ermənilərdir. Xəlifə Ömər Sasani imperiyasını dağıdanda bunlar müsəlman olmamaq üçün dağlara, Suriyanın, Livanın ucqar yerlərinə qaçıblar. Orada
İslama qarşı, xilafətə qarşı mümkün olan təxribat və cinayətlərə əl bulayıblar. Əsasən Əhli Beyt bayrağını istismar edərək Səbəiyyə, Keysaniyyə, Nusayri, İsmaili, Druz, Ğulat kimi ekstremist təriqətlərə daxil olub fars şüubiyyəçilərinin ideologiyasına qulluq ediblər. Səfəvilər dövlət quranda Şəms Lahici kimi fars ideoloqların vaxtilə qoymuş olduğu izlə Cəbəl Amuldan, Suriyadan bu şəxsləri qatı və sərt dini - ideoloji, siyasi qanunlar yaratmaq üçün gətirdilər. Onlar da Livanda, Suriyada uydurduqları minlərlə rəvayət və hədisləri kitablara doldurub şəriət, fiqh, üsul, təfsir yazmağa başladılar. Əllamə Məclisi kimi bir fars Əhli-Beyt adına 114 cildlik fitnə, fəsad, məzhəb ixtilafı, İslamı təhriflərlə dolu hədis kitabı yazdı ki, bu gün İranın əsas qanunları bu mənbələr üzərində bərqərardır. Erməni kimi Livana qaçan bu şəxslər Səfəvilərə qayıdanda başlarına qara sarıq sarıyıb artıq seyid, Peyğəmbər övladı cildində dönürdülər. İslamın əsas xəttinə zidd, əsasən türk millətinə qarşı radikal bir ideologiya yaratdılar və nəticəsi də məlumdur. Coğrafi sərhədləri ideoloji, məzhəbi sərhədlərlə əvəzləyib iki müsəlmanı, iki türkü bir - birindən rəsmən, dövlət səviyyəsində ayırdılar.