Bu il Zəfərin
beşinci ildönümünü qeyd etməyə hazırlaşırıq. 44 günün ağrısı, itkiləri və
qüruru yalnız tarix kitablarının sətirlərində qalmalı deyil. Bu tarix səhnədə,
ekranda, musiqidə və hekayələrlə yaşadılmalı, nəsillərdən-nəsillərə ötürülməlidir.
Çinə sonuncu
səfər zamanı proqramın bir hissəsi Yanan şəhərinə ziyarət idi. Yanan Çinin əyalət
şəhərlərindən biridir, əsasən aqrar-sənaye mərkəzi hesab edilir. Bu şəhərdə fəaliyyət
göstərən teatra getdik. Uşaqların da iştirak etdiyi tamaşada Mao Tszedun və
silahdaşlarının bir xalqın azadlığı uğrunda mübarizəsi nümayiş etdirilirdi.
Daha sonra yenə Çin xalqının azadlıq mübarizəsini əks etdirən başqa bir
tamaşaya Sinyan şəhərində baxdıq. Çin dilini bilməsək də, səhnədə gördüklərimiz,
effektlər və sözsüz verilən mesajlar bizi təsirləndirə bilmişdi.
Sentyabrda
Belarusa, Minsk şəhərinə səfər zamanı müdafiə nazirliyinin balansında fəaliyyət
göstərən DramTeatrına getdik. Səhnədə Belarus xalqının II dünya müharibəsində
faşizm üzərində qələbənin əldə edilməsində göstərdiyi əzm və mübarizədən bəhs
edən təsirli bir tamaşa idi. Tamaşanın ssenarisi müharibə zamanı yaşanmış real
hadisə əsasında yazılmışdı. Hər iki halda zal dolu, emosiyalar canlı, tarix
adamın gözündə canlanırdı.
İndi biz
müstəqillik tariximizin ən şərəfli, ən dəyərli 44 günlük hadisəsinin 5-ci ilini
yaşayırıq. Qürurla o günləri xatırlayır və qeyd edirik. Ancaq iticket.az üzərində
1–8 noyabr tarixlərində bir neçə teatrın repertuarına baxıram, yalnız Gənc Tamaşaçılar
Teatrında “Balaca kişilər” tamaşası var. Anotasiyasında tamaşanın 44 günlük Vətən
müharibəsinə həsr edildiyi və süjet xəttinin Azərbaycan xalqının işğala qarşı
mübarizəsindən bəhs etdiyi qeyd edilir. Bir də bu teatrın kiçik zalında
“İnanıram” tamaşası var ki, bu da müharibədə övladını itirmiş ananın taleyindən
bəhs edir.
Azərbaycanın
əsas teatr səhnəsi olan Akademik Milli Dram Teatrının repertuarındakı tamaşalar
44 günlük Zəfəri əks etdirmir. Rus Dram Teatrnda isə repertuar müəyyən edilən
zaman, deyəsən, heç təqvimə baxmayıblar.
Böyük Zəfərdən
5 il keçir və bu 5 il ərzində həm tamaşa, həm film, eyni zamanda tarixi
yaşadacaq bir sıra maraqlı layihələr icra etmək mümkün idi. Hamı oturub
yuxarıdan tapşırıq gözləyir. Gərək Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət
Nazirliyindən və ya başqa qrumdan teatra zəng gəlsin və deyilsin ki, “cənablar,
Zəfərə həsr edilmiş tamaşa qoyun, film çəkin”. Hamı fəxri ad istəyir, əməkdar
aktyor, əməkdar rejissor… Ancaq 5 ildir ən aktual mövzunu ildə bir dəfə, uzun
illərdir işlənib hazırlanmış tamaşalarını repertuara təkrar-təkrar salmaqla
yola verirlər.
Aqil Məmmədov,
politoloq